Benvinguts/ Bienvenid@s

Hola,



Vull agraïr-te la teva visita al meu bloc. Espero que poc a poc hi vagis trobant coses que et puguin agradar.




Quiero agradecerte tu visita a mi blog. Espero que poco a poco vayas encontrando cosas que te puedan gustar.



Salut!






domingo, 27 de noviembre de 2011

Oyen pero no Escuchan

Creo que sí, que unos cuantos encontraríamos.Oyen pero no Escuchan.

 Difícil tarea, ¿verdad? Con lo fácil que es: bla, bla,bla.... ¿me has oído? SI. Y ya está. Ni idea de lo que ha dicho, pero ya me he quedado tranquilo. Oir es relativamete fácil, aunque no todo el mundo tiene esta capacidad. Escuchar es mucho más difícil, ya que no todo el mundo tiene esta Aptitud ni Actitud. Un sordo, puede no oir, pero puede escuchar perfectamente.

Escuchar activamente, es oir, atender, entender, es ponerse en la piel de la otra persona que nos está hablando,  e intentar averiguar que siente y el porqué lo dice de esta forma o la otra. Si nos esforzáramos en hacer este ejercicio, estoy convencido de que nos entenderíamos mucho mejor. También nos ahorraríamos palabras, frases que intentamos completar antes de que el que está hablando lo haga. Evitaríamos malos entendidos, ya que mientras la otra persona nos está hablando, nosotros ya estamos sacando conclusiones precipitadas, sin dejar que el otro interlocutor exprese las cosas tal y como quiere expresarlas.

Ya lo decía Cela," no es lo mismo estar jodido que estar jodiendo". Dejemos que las personas hablen, y nosotros dediquemonos a escucharlas, tal y como queremos que las otras personas hagan cuando nosotros hablemos. Intentemos hacer alguna pregunta de confirmación una vez haya terminado su exposición, para asegurarnos de que estamos entendiendo lo que realmente el hablante nos quiere transmitir, y solo cuando estemos seguros de que le hemos oido y escuchado, contestemos.

¡Ya veréis como nuestras conversaciones diarias mejoraran de una manera sustancial!

martes, 22 de noviembre de 2011

Pero correr no era de cobardes?... Lo probamos?

Quien me iba a decir que iba a disfrutar tanto corriendo. Bien, es verdad, que de jovencito hice atletismo y era bueno en varias disciplinas, 50 metros, 100, 200 y 800.....de vez en cuando con el GEIEG me mandaban a algunas pruebas de Cross. No me gustaban, pero se me daban bastante bien, aunque me deseperaba al ver como algunos de los participantes hacían trampas, recortando camino por el bosque y me tocaba esforzarme el doble para atraparles, y ganar, que en aquel momento era de lo que se trataba. Esto lo combinaba como podía con la gimnástica, que mi abuelo y mis padres me apuntaron a los 3 años, y a los once me proclamé Campeón de Cataluña (Gimnàs Sant Narcís)

La vida me llevó por otros derroteros, y después de probar el balonmano, descubrí uno de los deportes que más me han dado en  mi vida que es el baloncesto. Un todo para mi. Con el crecí, me desarrollé, hasta que tuve que dejarlo por una tendinitis que los médicos no lograron controlar.

Empecé a fumar con 16 años, seguí haciendo algo de deporte, pero no de comptetición........hasta que el trabajo me absorbió y me absorbió, y prácticamente no podía hacer nada, algun día tenis, mountain-bike los fines de semana, y mientras fumando y fumando. Nacieron mis dos preciosidades (gemelitos Pol i Jan) y dejé de hacer cualquier tipo de deporte durante cuatro años.............eso sí, seguí fumando y fumando.

Estube en una Empresa donde si no corrías, parecía que no eras nadie. Gente que corría un dia al año (el día que corria el Director General), gente que hacía ver que corría, pero solo figuraba, etc. Le cogí más manía al dichoso correr y seguí pensando que "Correr es de cobardes".

Hará unos 9 meses, tomé la mejor determinación de mi vida que fué dejar de fumar. Pero claro , veo muy poco a mis hijos y no podía permitirme el lujo de desaparecer el fin de semana para hacer mountain-bike durante 3 o 4 horas..........así que pensé que si corría,  con una horita me cansaría casi igual que desapareciendo una mañana en bici.

Y así empezó mi gran afición que tengo actualmente: CORRER. Correr me ayuda a sentirme en forma, relajado, me ayuda a desconectar, me ayuda a eliminar los rastros que de  por vida que deja el tabaco, me ayuda a superarme, hace que me sienta FELIZ.

Y lo hago solo, me gusta ir a mi ritmo, escuchar música a mi bola, o pensar mientras corro o ver como soy capaz de cada día hacer un poquito más. Ya no tengo ni tres, ni diez, ni dieciséis años aunque eso no significa que no tenga espíritu de sacrificio y de superación. De hecho, me voy apuntando a algunas carreras populares asfalto o montaña, y incluso a algún duatlón. No tengo prisa, nadie me exige. Sin darme casi cuenta, cada vez voy un pasito más allá.

Solo yo y por supuesto cuento con todo el apoyo de mi familia, especialmente de mis tres principales fans: mi mujer y mis dos hijos. Que subidón cuando termino una carrera y les veo ahí en la línea de meta  con sus cuatro añitos esperando a su padre para aplaudirle, aunque antes hayan tenido que aplaudir a algunas decenas o centenares de personas antes......claro que siempre les digo que la bolsa del desayuno y algún gadget que dan a todos los inscritos (que por algo pagamos) es un premio que le han dado al papi, no por ganar, sinó por participar.

¡Pero que importa!, correr es una de esas pequeñas cosas que con un coste mínimo (bueno, las bambas son carísimas, y los pulsómetros, y la ropa,  etc) consiguen un trocito más de porción de esta Felicidad que intento buscar dia a dia.

Os animo a que lo probéis, no debe ser un castigo fluid y disfrutad. Cada uno a su ritmo, la satisfacción jamás es proporcional a la velocidad, y si alguien pretende medirlo así, se va a equivocar........y va a pensar que "correr es de cobardes"

Ah! Y lo que es más importante si todavía lo haces: DEJA DE FUMAR!!

Salut.










lunes, 21 de noviembre de 2011

Esborranys i Reflexions...........

Sempre he pensat que el present no existeix. Existeix el passat, i el futur. El passat crea melancolia i el futur incertersa. Es per això que ens passem la vida angoixats. En el mateix moment que diem "ara", ja és passat i hem avançat cap al futur. El temps corre, i no som capaços d'aturar-lo, i normalment som incapaços de disfrutar el que podriem anomenar "present passatger".

Quan temps fa que no badem d'una manera conscient?? Normalment algú ens diria que estem perdent el temps.......El temps el perdem cada mil.lèssima de segon que passa fem el que fem.

Sovint al final del dia, només podem dir que ens ha passat el temps volant, i som incapaços de recordar quelcom que ens hagi omplert de veritat. Ens hem d'agafar els nostres moments, atrapar aquest "present passatger" i gaudir-lo aixamplar-lo: badant, mirant, olorant, pensant, sentint, etc..... Però sobretot essent conscients que ho  estem fent. Hem de ser capaços de retenir en la nostra memòria molts petits moments que ens ofereix el dia a dia, i que pel ritme trepidant que sovint portem, som incapaços de percèbrer-los.

El passat ens ha d'ensenyar a no cometre novament els errors que hem comès, i a adonar-nos de que si no som capaços de fer més llargs els dies, captant tota l'essència que ens ofereixen, no ens adonarem i tot el temps serà passat sense tenir futur per a recordar-lo.

Hauriem de sentir-nos més satisfets de nosaltres mateixos, més orgullosos dels que ens envolten i dels que ens estimen i estimem, i crec que podrem fer que la vida ens omplís molt més.

Salut.

jueves, 17 de noviembre de 2011

El racó de les Cites i Frases

  • "Lo que voy a decir es obvio y por eso lo repetiré dos veces" - Propia
  • "La felicidad humana generalmente no se logra con grandes golpes de suerte, que pueden ocurrir pocas veces, sino con pequeñas cosas que ocurren todos los días." Benjamin Franklin
  • "La política es el arte de buscar problemas, encontrarlos, hacer un diagnóstico falso y aplicar después los remedios equivocados." Groucho Marx
  • "Encuentro la televisión muy educativa. Cada vez que alguien la enciende, me retiro a otra habitación y leo un libro." Groucho Marx
  • "Hijo mío, la felicidad está hecha de pequeñas cosas: Un pequeño yate, una pequeña mansión, una pequeña fortuna…" Groucho Marx
  • "Del escuchar procede la sabiduría, y del hablar el arrepentimiento." Proverbio Italiano
  • "Oír es precioso para el que escucha." Proverbio egipcio
  • "Me interesa el futuro porque es el sitio donde voy a pasar el resto de mi vida." Woody Allen